Los suchego liścia
Suchy liść pada na twarz
Majaczy i stęka
Nie słyszy go nikt ...
Niemy krzyk wydobywa się z niego
Ale nie rozumie go nikt ...
Leży bezwładnie skazany
Na oddech natury
Stracił kolor i padł na twarz.
Suchy liść padł na twarz
Przyrównany do ziemi nie widzi nic
Pomiatany w zgiełku i amoku
Nie robi nic ...
Stracił kolor i padł na twarz.
Suchy liść padł na twarz
Co chwila przykuwany ciężarem
Do chropowatej szorstkiej powierzchni
...
Stracił kolor i umarł.
autor
niecodzienna
Dodano: 2007-01-12 16:32:25
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
piękny...