Lot Ikara

Każdy z nas jest Ikarem, lub był nim, lecz nieopatrznie złamał własne skrzydła nie wiedząc o tym...

Duch tam, gdzie najgorszy ból.
Poszybował w górę,
a zaraz zleciał w dół.
Roztrzaskany o skały ostre od zła,
niknie na powierzchni dna.

Znajdź mnie
moja siło.
Wyrwij z pęt
sznuru nicości.

W kropli gorzkich grzechów
uwięzioną zamknieto.
I łzy ciężko sączy oko
duszy czerwone.
Marzy o chwili wyśnionej.

Skrzydeł Boskich nam trzeba, by wzlecieć do Nieba.

autor

isis

Dodano: 2007-02-07 13:33:30

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie