Loża Dłużników

wszyscy jesteśmy dłużnikami,
budzimy się tacy, by takimi zasnąć,
dług zaciągamy przed narodzeniem,
dług na nas ciąży, gdy oczy nam gasną

kto życie poczyna, zaciąga dług
odpowiedzialności do końca dni,
kto życie odbiera, zaciąga dług,
w swoim sumieniu - Dług Krwi

odważni winnymi swej pychy,
a tchórze - fałszywego rozsądku,
winni są starcy umysłu ślepoty,
a słabi duchem, serca upadku

winien jest własnej głupoty
robak wchodzący pod pług,
i pies bezdomny, którego karmisz,
wdzięczności zaciąga dług

krwi winny sztylet w posoce,
zaś kajdany - odebranej wolności,
i nawet niemowle w kołysce,
winne jest swej niewinności

życie jest pasmem zadłużeń,
które spłacamy, by nie czuć winy
a czyniąc to, zaciągamy nowe
i tak zadłużeni, wracamy do gliny...

autor

~Książę Półkrwi~

Dodano: 2006-05-31 06:20:57

Ten wiersz przeczytano 2094 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie