Lubie...

Lubie zmierzchu godziny,
granaty i mleczna droge
i rozesmiany ksiezyc-
poplotkowac z nim moge...

Lubie ton fortepianu
glaszczacy moja dusze
i jest mi cicho,bezpiecznie
i lubie,ze nie musze...

Lubie z soba byc sama,
mam tyle do zrobienia
dopieszczam me rymy kochane,
tworze wersy z nococienia...

Bo ze mna jestem soba
i wcale sie nie nudze,
rozwieszam teczy kolory,
rozgrzane serce studze...

Kocham szelesty brzozki,
co baje sliczne basnie,
czeka zawsze cierpliwie
dopoki nie zasne...

Lubie tez senne marzenia
i wcale sie nie dziwie,
ze w snie bywa tak samo
jak w zyciu-naiwnie...


Slucham odglosow nocy,
gdy calkiem ciemno wokol,
nocne zjawy przychodza
pelne niesamowitego uroku....

Jestem calkiem szczesliwa,
nie musze zlej roli grac,
a moze jednak w lustra odbiciu
przy mojej-twoja twarz?

autor

Maeuslein

Napisany: 2006-03-07 Dodano: 2006-03-07 06:55:41

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie