Ludzki Gest
Wiersz ten dedykuje mojej Ukochanej Ani :*
Wsiadłem w pociąg, szukam przedziału
zbliżam się do stacji pomału
zamyślony siedziałem
wiedząc że czegoś zapomniałem
jakiś dziwny chłód mnie obleciał
niedaleko śnieg z dachu zleciał
przejęty tym białym znakiem
obejrzałem się za swoim plecakiem
nie było już na nim mojej róży
a coraz bliżej był koniec podróży
"zapomniałem?!"
-przerażony pomyślałem
"kupiłem"
-lecz na ladzie zostawiłem
cóż za porażka - tyle czasu zmarnowałem
bardzo się tym faktem zdołowałem
wszystko popsułem
teraz obawiam się
czy wystarczą słowa K o c h a m C i ę
chciałem dać Ci Piękny gest
wkońcu dowiedziałem się jak pamięć zawodna
jest...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.