Ludzki śmieć
Jakie wrażenia może mieć,
życiem zatruty, ludzki śmieć,
który od smrodu, co w nos bije,
udaje życie…choć nie żyje.
Jakie uczucie nim kieruje,
kiedy mu z brudu ciało gnije,
i zapuchniętym okiem widzi,
że życie z niego strasznie szydzi.
Jaką kieruje się zasadą,
gdy życie go, karmiło zdradą,
i oszukało, by był zerem,
chociaż wartości miał swe szczere.
Wybrał to życie bo je cenił,
i też na inne by nie zmienił.
Pomimo brudu oraz smrodu,
docenił wiele w nim powodów.
Był sam gdy inni się cieszyli,
konał, gdy inni szczęściem żyli.
Nikim pozostał, bo niczyje,
jest życie co…inaczej żyje.
Komentarze (4)
Dobry wiersz, temat niełatwy.Życie uczy pokory i nie
zawsze mamy całkowity wpływ na nie.Twój bohater cenił
życie i to życie jego nie było łatwe.Często widzimy
bezdomnych i przechodzimy obok nich z pogardą.A czasem
tak niewiele trzeba by znaleśc się na " dnie".
Malo kto potrafi zwracac uwage na tak istotne
irzeczywiste sprawy,a Ty to zrobiles.Dzieki temu ten
wiersz jest jeszcze cenniejszy i wartosciowy.Urzekles
mnie swoimi slowami,nikt z nas nie wie,co przyniesie
jutro...i choc to bolesne,to taka jest wlasnie
rzeczywistosc...
Poruszający wiersz o sztuce dokonywania wyborów
życiu, o tym, kim jest człowiek w starciu z
rzeczywistością, i że każdego tak naprawdę może to
spotkać, bo nie wiemy na pewno, co będzie jutro ...
wiersz podkreśla indywidualny wybór inność wg świata
konsumpcji Między wersami jest przesłanie szanujmy
człowieka niezależnie jak wygląda bo nie znamy jego
przeżyć.Dobry wiersz w treści i formie