Luli, luli, laleczko

Lulaj kochana, moja laleczko.
Uśnij mi słodkim snem na podusi.
Spokojnie zamknij oczy córeczko,
ty przecież płakać, jak ja, nie musisz.

Ciebie najczulsze rączki kołyszą.
Ja o tym marzę, gdy jest mi smutniej.
Dam ci matczynych całusów tysiąc,
przy czarodziejskiej zaśpiewam lutni.

Słowa piosenki rzewnie popłyną,
jakby szukały szczęścia na świecie.
Kiedyś dorosłą będę dziewczyną,
Zostaniesz ze mną, kocham cię przecież.

Wiem, jak to boli, być w obcym domu.
Wiem, jak brakuje ciepłych rąk mamy.
Nie opowiadam tego nikomu,
lecz tylko tobie i sobie samej.

To nasza bajka – kiedyś, przed laty,
był sobie domek, a w nim rodzina.
Odeszła matka, zabrakło taty,
przetrwała z lalką smutna dziewczyna.

autor

julka56

Dodano: 2010-10-13 12:14:12

Ten wiersz przeczytano 1023 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie