Lustrzana łza

Najtrudniej jest w życiu nauczyć się, które mosty należy przejść, a jakie za sobą spalić" David Russel

Srebrna łza kręciła się w czarnych oczach
Aksamit róż zdmuchnął wiatr
Diamentowy księżyć przerodził się w grafitowe odbicie lustra, o które toczy sie gra
Gra, która nigdy nie ustaje
Szafirowe morza, oceany zaznaczają swój kres
Uderzają o skalisty brzeg codzienności
Ktoś zbił lustro
Czy skończyła się nieustająca gra..?
Srebrna łza spłynęła po policzku

autor

Anetka89:*

Napisany: 2006-02-19 Dodano: 2006-02-19 09:18:15

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie