Lwi Orszak

Dotykam Dłonią Chmur...

Stąpać Po Chmur Świetlisym Puchu,
Dotknąć Twórcy Twarzy Dłonią,
Nie Czuć Się Istotą Kruchą,
Tarczą Kreatora Być! Nie Bronią.

Usiąść Tuż Przy Tronie Świata,
Patrzeć W Oczy Jego Władcom,
Nie Oglądać Bliźnich W Szatach,
Patrzeć Na Ich Nagość, Świadcząc,

Iż Nie Wstydem Być Bez Stroju,
Wiatr, Na Ciele Czystym Poczuć,
Lecz Radością, Żyć W Spokoju,
Który Możność Mamy Posiąść.

O To Proszę!
Tego Pragnę!
Wrócić Chcę Do Domu Matki.
Tam Gdzie Ojciec Ludzi Mieszkał.
Modlę Się By Wyjść Z Tej Klatki,
W Którejś Zamknąć Nie Omieszkał.

Proszę!...
Proszę, Jak Syn Ojca Prosi.
Pozwól Wrócić Nam Do Ciebie,
Już Nie Chcemy Znać Twej Złości.
Chcemy Wznosić Się Na Niebie,
W Lwim Orszaku...

...Stopą Zatykając Dziurę W Suficie.

autor

Jeżollini

Napisany: 2004-12-29 Dodano: 2004-12-29 00:51:08

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie