MĄDRY WIERSZ

Rozmowa z Panem Profesorem Janem Miodkiem –

Pan jest smutny,
Pan się zamyśla
ale mi wybacza wszystkie błędy z polszczyzny
bo świat idzie w zaparte w kody kreskowe
( to znak obecnych czasów )
w pogoni za sensacją na skale światową
naruszono spokój starożytnych grobowców
a tam : popioły, skarabeusze i pismo obrazkowe
( to znak przeszłych czasów)
męczono uczone głowy nad pismem Etrusków
węzełki, pętelki i supełki
gdzie sens i logika?
a jednak jest –
odkryte karty nie mają tajemnic.

Pan się uśmiechnął pierwszy raz od wielu miesięcy –
a więc jest super i O.K. – przepraszam, przepraszam...


… Mądre drzewa

Dwa drzewa wyrosły równolegle,
nigdy nie powinny być zbieżne

a jednak…

młody wiatr, wyschnięte słońce,
dużo deszczu, brak deszczu,
jakieś fatum, jakieś przeznaczenie,
zaczęły przyginać korony do siebie

w każdym dorocznym maju,
liście, konary, gałęzie potrzebę traciły
by rosnąć oddzielnie,
korony jak grzywy ze sobą się zbiegły,
żeby stanowić jedno

To były dwa samotne drzewa na wielkiej połaci,
jedno o drugie tak zabiegało że w bezsens wpadło życie
- mądrym drzewom nie grozi samotność.

pozdrawiam portal nasza- klasa.pl

autor

HANA

Napisany: 2006-05-10 Dodano: 2008-01-03 19:19:35

Ten wiersz przeczytano 875 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie