Magiczny wiersz

Jak tęcza po burzy stoisz zamyślona
W oddali szukasz drogi do marzeń spełnienia
Które rozkwitają nad oceanem ciszy
Pośród szarości jesiennej, której nikt nie słyszy
Zamknięte w twych dłoniach jak uczucie skryte
Układają melodie w serca taktu bicie

Jak tęcza po burzy stoisz zamyślona
Z marzeniami swymi w chmurach uniesiona
Na ścieżkach Aniołów swój ślad zostawiasz
Duchowi Czasu ze swoich słów ofiarę składasz
Gwiazdy złociste z ich pragnień wyspowiadasz
Uśmiechy księżycowi kolorowe skradasz

Jak tęcza po burzy jak poranna mgiełka
Znikasz za horyzontem błękitnego nieba
Zostawiając myśli na zielonej łące
Związane kokardą słów ukojenie dające
W próżni zawieszone bezwładne grające
Nie wiedzieć dlaczego mój ten wiersz kończące

autor

titelitury

Napisany: 2016-04-20 Dodano: 2016-04-20 20:20:06

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie