Maj (Teoria Wiecznego Powrotu *)

Jakkolwiek głęboko
Bym się nie ukrył
Znienawidzony maj
Nadejdzie i tak
Narcystycznie pyszniąc się
Swoją urodą
Napełni szklankę świata
Słońcem
I wszelkie stworzenie
Upije się
Raz jeszcze

Zieleń eksploduje
I zakwitną bzy
Zakochani jak owady
Wylegną ze swych dziur
Na ulice
Gwałcąc wszystkich
Obscenicznym szczęściem
A kamień w mojej piersi
Zacznie krwawić
Raz jeszcze

Widać Twoim przeznaczeniem
Jest być moim
Niespełnionym snem
Widać pisane mi jest
Być rozszarpanym
Przez marginalia
Choć wyciągam ręce
Do gwiazd
Upadać wypełniać życie
Jedynie smakiem goryczy
Wciąż na nowo

*Teoria Wiecznego Powrotu-koncepcja filozoficzna przyjumująca,że świat (wraz z nim życie ludzkie w każdym detalu) powtarzał się i będzie powtarzać wciąż w tej samej postaci nieskończoną ilość razy.

autor

Kajot

Dodano: 2007-07-10 14:43:30

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie