Majdanek I

"Majdanek I"

Ulice, samochody, zgrubiały asfalt na cierpieniu,
autobusy, a w nich tłoczący się ludzie
i ich twarze w złośliwych grymasach,
patrzą obojętnie na pole mordu,
'było, minęło, to już nie wróci'-mówią.
W oddali bloki, fabryki, sklepy,
życie płynie normalnym rytmem..
..to wszystko obok świata,
gdzie nikt nie znjadzie kawałka ziemi
niesplamionej krwia niewinną,
gdzie każdy krok zbyt odważny w obwodzie bólu
i drutu kolczastego.
Stąpamy tutaj stawiając lekkie kroki szacunku,
zamykamy drzwi rzeczywistości,
otwieramy krainę już na zawsze
przeklętą przez zło.
Ziemia przesiąknięta ludzkim bólem, krwią, potem i ciałem..
Tutaj gdzie życie się kończyło, bo było jak kromka chleba..kruche,
a głodny wilk mógł ją w kazdej chwili zjeść.
Kaźnią rozrywający wewnątrz krzyk,
który nigdy nie ujrzał swiatła dziennego,
bo towarzyszem był strach obleczony w cierpienie.

...wszystkim zmarłym...

autor

Rockmanka

Napisany: 2007-11-01 Dodano: 2007-11-01 10:22:54

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie