MALOWANA LALA

Wchodzisz na strych bardzo cichutko
gdzie pełno kurzu i książek zapomnianych
siedzi tam lala malowana
włosy ma już bardzo stare
Oczy niebieskie pełne blasku
w okularach bo już ledwo widzi
policzka rumiane z wyschnietą łzą
bo wzruszyła ją kiedyś pewna opowieść
usta pełne jak dzban czerwonego wina
dłonie zmarszczone bo dużo przeżyła

Siadasz obok nie oczekując nic w zamian
nic sie nie odzywasz
i tak wiesz że cie zrozumie
włożyłeś do wazonu polne kwiaty
tak bardzo je lubi
posłodziłeś herbatę której nigdy nie pije
w końcu pytasz jak minął jej dzień
lecz odpowiada cisza
podchodzisz do okna
a tam wszystko żywe bo zbliża sie wiosna

Całujesz malowaną lale i mówisz ze przyjdziesz w krótce
ze wyglada ślicznie z resztą jak zawsze
a lala przyglada sie z wielką uwagą
chce cie zatrzymać
abyś posiedział z nią jeszcze chwile
własnie teraz ma ochote
opowiedzieć ci wszystko co czuje
jak bardzo boi sie tej samotności
jak bardzo boi sie tej przerażającej starości.

autor

pata_grucha

Napisany: 2007-06-13 Dodano: 2007-06-13 16:24:44

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie