Mama

Gdy byłem mały, w beciku spałem
Ktoś wziął mnie w ręce i uniósł gdzieś
Poczułem ciepło, to było serce
Co mi śpiewało miłości pieśń:

*Że jestem dla niej skarbem jedynym
Że nie opuści, nie zdradzi mnie
Że zawsze będę, będę jej synem
(Chciała mieć pewność, że o tym wiem)

Wiatr pędzi chmury – nie zawsze z góry
Droga przez życie prowadzi nas
Często w dolinie, rzadziej na szczycie
W życiu ja byłem nie jeden raz

A kiedy myślą powrócę znowu
Do lat dzieciństwa, choć dziadkiem już
Żeby się wyrwać z nostalgii rowu
Nucę ten refren , co brzmi zza mórz:

*Że jestem dla niej skarbem jedynym...

Los jak wichura mnie wytarmosił
Na drodze róża, czasami głaz
Nie jest to ważne gdzie nas „zaprosi”
Lecz to istotne, co w środku w nas

Lat wielu trzeba, żeby zrozumieć
Że Matka kocha, choć w oku zło
Kochać więc Matkę naucz się umieć
Bez tej miłości, pójdziesz na dno

I nawet kiedy rozłąki rany
Los mi ukoi, czy tu, czy tam
I nawet kiedy nie będzie Mamy
Ten refren sobie zanucę sam:

*Że jestem dla niej skarbem jedynym...


Calgary, 26 maj, 2006

Kochający syn

autor

Pan Bodek

Napisany: 2006-05-26 Dodano: 2019-01-08 05:06:24

Ten wiersz przeczytano 3738 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie