MANIFEST CZŁOWIECZY
Zawezwę Imienia Twego
w boleści życia mojego
gdy idąc wąską drogą
ból, pot, udręka moją osłodą
A brzemię to lekkim zwie się
O słodka radości życia mojego
nie każ mi żyć bez Krzyża Twego
bom sobie bardzo w nim upodobał
poza nim szczęścia nie odnajdował
Niechże więc Krzyż Twój
moim sztandarem będzie
z nim w życiu rażniej
do nieba prędzej.
autor
sally
Dodano: 2008-07-29 09:58:12
Ten wiersz przeczytano 655 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.