marność świata
...nie zatracajmy wartości ponieważ one są naszym odzieniem duszy...
Marny jest człowiek
a jakże pyszny
w swej ułudzie
ludzie, ludzie!
to już nie współczesny
lecz stracony wiek
autor
Jamie
Dodano: 2010-10-19 13:20:33
Ten wiersz przeczytano 663 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Tak, prawie stracony. Lecz szukajmy ratunku.
"Marność nad marnościami i tylko marność"..Ale jakieś
jasne strony życia muszą być :)? Blaski i
cienie..nigdy jedno.. M.
witaj, każdy czas, każdy wiek jest jakąś treścią
wypełniony. nie ma więc mowy o stracie czasu.
miniaturka OK. pozdrawiam.
.....w swej ułudzie.......:)
...stracony owszem, może nie dosłownie ale chodzi tu
głównie o to że świad dąży do idealistycznego życia
kosztem drugiego człowieka, a wiara w Boga
przepraszam! ale ludzie nie idą w tym kierunku a
próżność ? i pogoń za pieniądzem? niestety to jakaś
walka kłów i pazurów
Bez przesady. Miniaturka OK ale stracony? toż to
początek czegoś może pięknego...
Z tezą można się zgodzić lub n ie, ale miniaturka
zgrabnie zapisana.