Marsz po cienkim lodzie

Idę po cienkim lodzie
Delikatnie by nie skruszył się pod moimi nogami.
Już nie jeden raz znalazłam się w wodzie
A znaleźć się na lądzie jak trudno.

Ciągle wiatr zmusza mnie do zmiany kierunku
Odbiera nadzieję że kiedyś dojdę do upragnionego celu.
Zabiera z sobą osoby które są tak ważne
I nikną już w gęstwinie lasu oczy każde.

Załamana patrzę w przyszłość
Samotność doskwiera przeraźliwie
I odczuwam w sobie taką nieodpartą złość
Której chcę się pozbyć tak gorliwie.

Nieraz zastanawiam się dlaczego?
Czy warto jeszcze iść tą drogą?
Każdy który jest dla mnie tak ważny - ucieka
Cząstka mnie powoli już znika.

Nie długo nikt nie zauważy
Dziewczyny która przechodzi z zasmuconym spojrzeniem
Wszyscy zapomną nikt już mnie nie skojarzy
A ja ujawnię się z kolejnym niespełnionym marzeniem

autor

marruh

Dodano: 2007-09-11 16:20:08

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie