Martwa...

Stałam nad tobą z bukietem kwiatów.
Róże skraplałam łzami.
Twe oczy niczym bramy do zaświatów.
Swoje złączyłam z twoimi ustami.

Martwe ciało owiane chłodem.
I tylko pustka pod powiekami.
Chciałam odejść, lecz już nie mogę...
Więziona słowami jak kajdanami.

Byłam tam sama i jedyna.
I tylko ja widziałam twoją śmierć.
I choć płaczę, nie powinnam.
To przecież ja przelałam twoją krew...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-09-16 15:38:33

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie