Martwi ludzie
Martwi ludzie
Obdarci z uczuć
Aktorami własnego losu
Wyjmują serce
Depczą rozum
Kradną ze scenariuszy
Martwi ludzie
Pozbawieni wrażliwości
Reżyserami własnego życia
Żyją na pokaz
Grają przybrane role
Grzebią w ekranie
Martwi ludzie
Rozdwojeni w sobie
Autorami własnego przeznaczenia
Gubią swoją tożsamość
Zapominają siebie
Umierają gdzieś obok
Dodano: 2009-03-01 11:37:42
Ten wiersz przeczytano 703 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
nie ma martwych ludzi nawet Ci rozdwojeni są istotami
ale tylko sam rozum nie pobudza trzeba rozwijać
uczucia Wiersz o znieczulicy ludzi bez twarzy, ale to
ich wybory.Wiersz ładny mający za cel pobudzenie
wrażliwości ale kontrowersja jw.Za pomysł plus
nikt nikogo z uczuć nie obdziera, ludzie sami gubią,
niszczą, albo świadomie zamrażają uczucia; dlatego nie
zgadzam się z przemyśleniami zawartymi w wierszu; no i
jak dla mnie zbyt długi to wiersz; ale pochwalam
poruszanie trudnej i niebanalnej tematyki, dlatego
oddaję głos, pozdrawiam:)
Jest w nim coś, co potrafi zatrzymać czytelnika.
Pozdrawiam :)
Poważny ,dramatyczny ,ale głęboko ujmujący .