Marzenia
Czasem tak niewiele brakuje, żeby zagubić się w życiu i potem nie umieć odmaleźć tego czegoś.
W plątaninie mysli Twych
W łzach słonych mych
Nasze marzenia odległe
Na pustyni rozległe
Wiatrem rozwiane w przestrzeni
Zapomniane w ciemnej otchłani
Były od zawsze z nami
Skryte pomiedzy snami
Gdzieś przenikły niespodziewanie
Co teraz się stanie?
Czy ujrzę znowu Twoja postać?
Czy będę musiała na zawsze sama pozostać?
autor
Jutrzenka1989
Dodano: 2008-07-20 20:41:21
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Podoba mi sie ten wiersz. Życze więcej takich wierszy.
Pozdrawiam.
Wiersz naprawde jak z marzeń... Jest taki przenikliwy
i z jednej strony romantyczny.... Super! Naprawdę!
Słaby wiersz pod względem formy, widać braki w
warsztacie. Po co autor stosuje te archaizmy? To nie
stylizacja, słaby wiersz, pozdrawiam i życzę lepszych,
więcej oryginalności