Marzyciel!
Dziś żadne z małych dzieci
nie chcą być strażakami,
jak już im coś się marzy
to rządzić przetwórniami.
Bo tam kupa słodkości
a przepadają za tym,
mogłyby jeść do syta
być grubym i pyzatym.
Technika teraz w modzie
kto by chciał lalki, misie?
komórka do kołyski
nie jakieś widzimisie!
Włos staje mi na głowie
gdy słyszę ich życzenia,
jak martwią się rodzice
bo nie są do spełnienia.
Ja chciałem być stolarzem
bo chętnie coś dłubałem,
lecz straciłbym na plastrach
bo wciąż się zacinałem.
Marzenia miałem zwykłe
wiadomo, chłopak młody,
jak w zimie rękawiczki
zmieniałem swe zawody.
Jakoś się nie udało
by zostać biznesmenem,
na Błoniach z piękną willą
z ogrodem i z basenem.
Z lokajem i służącą
młodziutką się rozumie,
z żoneczką co wybacza
i dużo zrobić umie.
Zostałem jaki byłem
bo jeszcze teraz marzę,
przestanę wiersze pisać
i będę –KOMINIARZEM!
Gregcem
Komentarze (4)
Marzyć każdy może bo marzenia są domeną ludzi, gdy się
czegoś pragnie i dąży to osiąga się upragniony
cel.Wiersz napisany ciepło z nutką łobuzerstwa i
podoba się
Swietny wiersz. Przedostatnia zwrotka odzwierciedla
chyba marzenie wielu panow. Co do puenty- pisz dalej
wiersze
Wiersz dla dzieci, ale nie tylko. Budzi refleksje nad
zmieniającym się swiatem. Jest też w nim szczypta
dowcipu. Podoba mi się.
A co chcesz od kominiarzy- dobry i na czasie
zawód,tylko patrzeć na pewne kominy by nie wpaść.
żarty jednak na bok - to ostatnio bardzo poszukiwany
zawód i dobrze płatny! Sam wiersz bardzo
interesujący..