Maska

Zakładam maskę, gdyż ona mnie chroni
Przed udławieniem się w tej całej monotonii
Po skroni pot płynie, ale lateks mnie zmienia
Nikt mnie nie zna i nikt mnie też nie ocenia
Dla otoczenia ktoś, pod maską szary człowiek
Lecz dziadek, Tyrant czy wilk Wam nie powie
Co w mojej głowie – ja sam wam nie zdradzę
Bo jestem jak poezja i niczego wam tu nie poradzę
Nie wsadzę też nigdy nosa w nie swoje sprawy
Maska – moje drugie ja i dużo niezłej zabawy

Moja maska – sens życia, moja maska- drugi ja
Kto mnie zna wie czy to serio czy tylko to gra

Każdego dnia kogoś gram, tylko kogo
Romantyka, świra może, lecz dla nikogo
Zagrożeniem nie jestem, jedynie testem
Drugim ja nie zabiję, a jedynie swoim tekstem
Przywalę – niczego nie palę, uśmiech to zagadka
Kogo tak naprawdę kryje lateksowa maska dziadka
Którą zakładam, jak uśmiech codziennie z rana
Moja postać dla was nie będzie do końca poznana
Przeszłość zamazana – jutro natomiast nie istnieje
Dzisiaj się jedynie liczy, dlatego też się śmieję
Rozkręcam dobre wibracje, pozytywne A.D.H.D.
Zatem można tutaj nienawidzić lub też lubić mnie

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2018-05-30 Dodano: 2018-05-30 22:25:34

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie