Medice, cura te ipsum...

Walcz, by kamuflarz bierności wiary w siebie,
Nie zaczął cicho prowadzić swej gry,
Bo szczęście to dar przynależny każdemu,
Co niegdyś i dzisiaj w gwiazdy chyli czoło.

Nie milcząć, rekordy rozsądku pobijesz,
Które z rozumu władcę serca uczynią,
Zdolnego do bilansu zysków i strat,
Potrafiącego garściami chwytać marzenia.

To nic, że teraz są pełne cierni,
A kwiaty róż na dłonie innych spływają,
Oni w wszelakich pychach ból uładzają,
My, radość tworzenia sztuką czynimy.

Nakaż wyborom akceptacji rozsądek,
Cicho przy tym szeptając wiary zaklęcia,
Aby Nemezis twą butę i zuchwałość karciła,
Pokorą i cnotą katedry wartości budując.

Życie to piękny, rozumny i ciężki znój,
Dlatego, dołącz do tych normalności idoli,
Co w porze obłudy i naiwności dobie,
Poszukują bezustannie...siebie w sobie.

autor

IMAGAM

Napisany: 1997-10-07 Dodano: 2006-01-25 20:12:19

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie