Melancholia Ikara
Im wyżej wzlecisz, tym szybciej spadasz
W grawitacyjne odmęty cierpienia…
Gdy myślom swym wreszcie polotu nadasz,
Boleśniej spłoną marzenia.
Gdyż uśmiech szczęścia słono kosztuje,
Tak bardzo nietrwałe jest nasze
spełnienie…
Gorycz porażki smak życia psuje…
Zmuszeni łzami gasić pragnienie.
Gestem niedbałym do piekieł strąceni
Wzrok nieustannie do nieba zwracamy,
By bardziej straconą chwilę
docenić…
Więc znów wzlatujemy. I znów
spadamy…
autor
Faust
Dodano: 2007-01-22 23:24:50
Ten wiersz przeczytano 417 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.