Mgnienie oka

Patrząc w niebo
Wpółobjęci, wpatrzeni
W bezkres tej chwili
Idą prosto, przed siebie

Wprost w ramiona przyjmując
Koniec mgnienia oka
Siadają wśród kwiatów
Odurzeni zapachem miłości

Patrzą na siebie
Z odległości bliskiej nieskończoności
Otoczeni zaledwie ciszą
Brzmiącą wśród płatków powodzi

On rozplatając jej rudy warkocz
Uwalnia z ciasnych więzów włosy
Patrzy na delikatny zarys jej ciała
Jej smukłej szyi, krągłych piersi i bioder

Ona, czując jego dotyk na swojej głowie
Marzy o tym, co stać się musi
Wie, że nie uniknie przeznaczonego
I czeka niespokojnie aż dzień uśnie

Czekają oboje, na świt gwiazd i księżyca
By ciała w splocie miłosnym pogrążyć
Czekają i choć chwila ulotna ucieka
Oni wciąż ciemnej nocy szukają

Gdy wreszcie przychodzi,
Milkną kwiaty i drzewa
Las w ciszy bezkresnej tonie
Mgnienie oka przestało uciekać

A oni zanurzeni w sobie
W swoim spojrzeniu, dotyku, uścisku
Oni balansują na granicy miłości
Tańcząc szukają nieznanego

Delikatne szemranie wiatru
Zrywa z jej ciała letnią sukienkę
A nagły przebłysk księżyca
Zrywa na nim ubrań resztę

Odkryci przed sobą
Stoją bez żadnych tajemnic
Ona jak nimfa leśna
On wygląda jak gdyby był elfem

Wreszcie zbliżeni do granic wszelakich
Szczęśliwi, że wreszcie są sami
Tylko ze sobą, odosobnieni na zawsze
Zatrzymani w kropli rosy porannej.

autor

Untouched

Dodano: 2008-12-11 19:59:02

Ten wiersz przeczytano 755 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie