miało być pięknie

Co z tym lipnym czarem zacofanych myśli?
czarno-białe zachody słońca pogłebiają dystans
miłość zawisła gdzieś na spacerniaku
na sznurowadłach od słomianych kaloszy.

Biegnę po oddechach sto bić na minutę
limitowana starość na tej samej bieżni
upadam łamę schematy błednej moralności
a wszystko dlatego że chciałem miec przyszłość.

Jak trudno jest wyrwać korzenie głópoty
namacalne odruchy złego człowieczeństwa
nienawiść smakuje tak samo jak pawie pióra
wielobarwna i gorzka w obrazie.

Dzwonią już na pokutę niezrozumiałe słowa
wiążą pętlę na szyi o zapachu mięty
czuję smak miodu opadając z Ikarem
w stronę przyziemnych idiotyzmów - samo życie.

autor

jarek k

Napisany: 2009-07-31 Dodano: 2009-08-29 10:06:54

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie