O mieście Łodzi

Kamienice falujące
Po narkotycznych psychodelicznych imprezach
Mają kolejny zjazd
Potłuczonym wzrokiem przyglądają się
Świetlistym szlakom torów tramwajowych

Od rana toczą dyskusje panowie
Z buławą taniego wina w ręce
Przeglądają się w szklanej cieczy
Własnych marzeń
Naliczają kolejny wymyślny podatek
Od przechodniów parkingów od wzbogacenia
Czas codziennie odłupuje tynk
Z resztek nadziei

Kolejni złomiarze
Zwijają mandżur
Idą w stronę fabrycznych kominów błogosławieni
Scheibler Poznański Geyer
Rozbierani są na
Aluminium stal żeliwo
Całe szczęście że
Było włókiennictwo
Ach dzięki Żydom Niemcom i Polakom
Rosjanom dzięki
Za ten chleb dwudziestego pierwszego wieku
Upieczony w piecu dziewiętnastowiecznej zawieruchy

Niedostępne udostępnia się do kufla
Znika podświadomość dnia powszedniego
Z wrzaskiem błądzą po ulicach
Ci którzy wciąż szukają
Odpowiedniej linii autobusowej

Powietrzem czystym od spalin
Można odetchnąć pełną piersią
Przez tumany kurzu minionych lat
Poznaje się na ulicy dawnego przyjaciela
Czemu tu jesteś?
Nie powinno cię tu być

To tutaj w centrum
W centrum hitleryzmu
Ofensywy radzieckiej
W PRL-owskiej matni
W kosmopolitycznej zupie czterech kultur
W niezrozumiałym bełkocie przeszłości

To tutaj
W Łodzi
Przelewają się wymiary
Światy otwierają się na przestrzał
Na śmierć i przemijanie
Rodzą się ludzie
Z zarezerwowanym biletem do Londynu

Tak to tutaj
Na skrzyżowaniu dróg
W sercu Polski
W sercu Europy

autor

Nemo

Dodano: 2006-09-22 09:39:23

Ten wiersz przeczytano 885 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie