W milczeniu
/Z szuflady/
W milczeniu
Serce w piersi staje
Jakby bić nie chciało,
Krew w żyłach zamarza.
Kęs powietrza
Bezmyślnie zapycha przełyk
Blokując miejsce
Westchnieniom.
Czas szarpie
Bezlitośnie
Resztki cierpliwości
Rozpacz obnażając.
W milczeniu
Opadł liść ostatni,
Smutek gołej brzozy
Promień Słońca psuje.
autor
mroźny
Dodano: 2008-11-21 01:04:56
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Twoj wiersz, bardzo mocno odzwierciedla milczenie w
samotnosci.Refleksyjnie liryczny . Podoba mi sie.
Pozdrawiam.
Smutno u Ciebie więc w milczeniu przeczytam po raz
kolejny.
bardzo, bardzo smutno u ciebie dzisiaj
To ja w milczeniu głosuję na Twój wiersz. +
Delikatny, ciekawy, nastrojowy
samoność dławi, paraliżuje wnętrze człowieka... ładnie
napisane
Wiersz zmusza do zadumy, bo każdy z nas ma swoje
chwile smutku, z którym nie ma się z kim podzielić.
Trawimy go w milczeniu.
Milczenie smutne jest... samotność pogłębia. Ciekawy
wiersz.
smutek przeżywany w milczeniu..lecz nie zupełnie bo
jest w wierszu
ładnie oddaje klimat dzisiejszego dnia :)
szczegulnie jeśli wiązać go z pogodą :)