Milion

„Milion rzeczy nękających sumienie
Milion łez płaczącej duszy
Gaszących coraz to większe pragnienie
Rozpętania namiętnej serc burzy.

Milion nieprzespanych nocy
Milion policzonych gwiazd
Potrzebuję ich magicznej mocy
W ludzkim tłoku sennych miast.

Milion purpurowych zachodów słońca
Milion złocistych jego wschodów
Cykl dnia powtarzający się bez końca
Każdy z nich stopniem samotności schodów.

Milion spojrzeń w bezdenną przyszłość
Milion oczu nienawistnych, wrogich i oburzonych
Na dzisiejszą poplątaną rzeczywistość
Chaosu i wojen w mamonie zanurzonych.

Milion serc kochających bez wzajemności
Milion podupadłych w wierze ludzi
Nie dających już wiarę prawdziwej miłości
Sentymentalna wzniosłość ich nudzi.

Milion piosenek przesłuchanych ze łzami w oczach
Milion słów, wyznań i niespełnionych obietnic
Złamanych przysiąg składanych na kamiennych polach
I opieczętowanych przez wiele krwi miednic.

Milion pytań o nowy dzień
Milion lęków przed zapachem przyszłości
Las wiary i nadziei wycięty w pień
Drzewo życia doprowadzone do kruchości.


Milion wdechów świeżej morskiej bryzy
Milion zatopionych w otchłani uczuć
Spalony obraz pięknej Mona Lisy
Człowieczeństwo zaczyna się psuć.

Milion wierszy, rymów poskładanych
Milion ? Może kiedyś tyle ich będzie
Tyle wielkich talentów niewykorzystanych
Boże ! Okaż Swoje miłosierdzie !

Milion myśli okalających moją wyobraźnie
Milion, lecz to za mało jak dla Ciebie
Musze się jeszcze bardziej postarać wyraźnie
Aby ziemia dorównała Niebie.”

autor

MiRo

Dodano: 2006-12-01 13:20:12

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie