Miłość
Tyle jest barw miłości
znanych i nieznanych
jak życia ksiąg mądrości
nie zawsze przeczytanych.
Gdy miłość w pąku jeszcze
w młodzieńczej życia wiośnie
to serce bije mocno
to w duszy tak radośnie.
Lekka jak mgła poranka
czysta jak śpiew skowronka
drżąca jak motyl w locie
nad ukwieconą łąką.
Gdy latem w skwarze słońca
miłości dłoń dotyka
namiętna i gorąca
do głębi ciała wnika.
W jesieni jest spełniona
bogata szkołą życia
z przyjaźnią połączona
ma mniej dróg do przebycia.
Wciąż wspólne ma kłopoty
to śmieje się to smuci
pogłaszcze cudze koty
i prześle uśmiech wnusi.
luty 2009 r.
Wciąż wiemy o miłości mając n-dziesiąt lat...
Komentarze (7)
Zyto ty potrafisz pisać...
podoba mi sie - moze sie myle i weryfikacji milosci
twojej odslony moj poglad wymaga - zrobilo mi sie
cieplo - wpleciona wnusia powoduje wilgotnosc w
okolicy narzadow wzroku - a wnusi gratuluje babuni
Czytałam dużo wierszy i wreszcie trafiłam na twój. Ten
mi się spodobał. Pokazujesz dzieje miłości od młodości
do życia jesieni, tak rytmicznie i obrazowo. Ładny
wiersz.
jest taka piękna kiedy trafimy na odpowiednią połówkę,
jak te wszystkie pory roku które opisałaś...
Ładnie o rodzajach miłości w zależności od pory życia
.Lekki i zarazem mądry wiersz.
Opis miłości, która jest jak pory roku. Ciepłe
zakończenie.
Świetny wiersz taki ciepły.
Szukać miłości prawdziwej i czystej
Co memu życiu nada sens
Szukać miłości czułej i pięknej
Znaleźć ją snem każdego jest...