Miłość

Jak ogień i woda
przelewała się w bystrych źrenicach
przez sekundę spojrzenia,
przez ułamek milczenia
żeglowała w ich sercach - miłość!

Obudzona jesienią
chłodna i wystraszona
przechadzała się w słocie
nieco zaspana - miłość!
I z ławeczki na ławkę
przeskakując znudzona,
próbowała ich złączyć
serc chłód straszny pokonać.

I po wszelkich staraniach
dała się porwać z wiatrem
zostawiając po sobie
łez dryfujących taflę...
Teraz żadne z nich nie wie
co się wtedy zdarzyło...

Czy to tylko ta jesień...
jesień nie, tylko - miłość!

autor

Tynusia

Napisany: 2005-02-23 Dodano: 2005-08-27 22:41:35

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie