Miłość cierpieniem?

Miłość nie trwa wiecznie. To lekcja życia. Musisz być na niej pilny, by nabrać sił i zwalczyć cierpienie, które przynosi rozstanie...

Jestem tutaj!
Tutaj zamknięta, przez brak Ciebie, w pułapce.
Bezkres oceanu mych łez – moim domem.
Nadzieja – moją tratwą.
Utkwiłam w labiryncie wspomnień.
Niebo nade mną spowiły kłęby czarnych chmur.
Huragan przyniósł cierpienie!
Pytasz dlaczego?
Gdy świeciło słońce,
My staliśmy na łące – szczęśliwi.
Nagle (ona) błyskawica, mnie oślepiła,
(ona) mgła przysłoniła mi oczy…
Gdy się ocknęłam Ciebie przy mnie nie było.
Zabrało mi Ciebie Twoje męskie ego!

autor

annejszyn

Napisany: 2005-10-10 Dodano: 2006-11-06 18:14:12

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie