Miłość i gniew

Nie krzycz, już dłużej tego nie zniosę
Nie rań moich uczuć, przestań, proszę
Twe słowa są ostre, jak ostre są brzytwy
Nie można żyć wyrządzając krzywdy
Więc trudno mi patrzeć w twe oczy, nie mogę
Z oczu łzy me kapią prosto na podłogę
Moje serce cierpi,tak bardzo mi trudno
Drzwi trzasnęły, chyba właśnie pękło lustro
Widziałam w nim ciebie, gdy się w nie wpatrywałam
Jesteś pierwszą osobą, której zaufałam
...Wiesz, dłużej nie wytrzymam, chyba widzę krew
Dziwne to uczucie- czuję miłość a zarazem gniew...

Mam nadzieję, że jutro zniknie to, co złe///

autor

Ola_mz

Dodano: 2005-05-05 18:01:28

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie