Miłość inna-niewinna...

A gdy będę słońcem- tym ciepłym, letnim promykiem,
Opalę, ogrzewając Twe bezbłędne ciało
A Tobie wciąż będzie mnie za mało…

A gdy będę śnieżynką-taką lekką, białą śniegu,
Spadnę na Twój różowy od mrozu policzek
I rozpłynę się
z rozkoszy…

A gdy będę kroplą- taką bezbarwną, deszczową,
Spłynę zwinnie po Twoim zadartym czubku nosa
I spadnę
Na trawę- niczym poranna rosa…

A gdy będę płatkiem-takim płatkiem, jak wszystkie inne
I będę dumnie ozdabiała kwiat na Twym parapecie w doniczce
Wtedy będę bezwstydnie wpatrywać się w oczy Twoje
Marząc, by kiedyś były również i moje…

A kiedy stanę się tęczą na niebie kolorową- bezbłędną i majową,
Będziesz patrzył na mnie z podziwem,
Ale i zdumieniem
I ujrzeć, jak patrzysz tak na mnie, gdy wystąpię w człowieczym wcieleniu, pozostanie na zawsze mym marzeniem…

Czy my (ludzie) umiemy kochać tak niewinnie...?

autor

kłapuch

Dodano: 2007-02-07 22:08:29

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie