Miłość jak zaklęcie...
Kiedy słyszę jak mówiłeś
spójrz o tam na niebie
no i wtedy palca czubkiem
tęczę wystroiłeś...
byłam twoja
niczym zbroja
silna jak miecza mosięże
a zarazem jakże słaba
kiedy tak musiałam czekać
pocałunku chęć zaraza...
ech..kochałam Cię tak Bosko
wszechświat mrówką był przy tobie
miód nie smaczny tyś słodkością
i dla ciebie w ciemności grobie
duszę ziemi bym złożyła...
Bo to była miłość...
bo to wciąż jest miłość...
więc zapukaj do serca
na atłasie tronu zagość..
przecież wiesz
że czekam.
autor
Jamie
Dodano: 2007-07-21 20:32:22
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
jakże strasznie zakochana, to się chwali od samego
rana, wszak w tym wieku czas i pora na wielkiego
amora.
Ma swój urok ten twój wiersz, czyta się z
zainteresowaniem choć co oznacza to "ni"w trzecim
wersie ? tak ma być czy to literówka. Dobre porównanie
z tą mrówką i wszechświatem