Miłość na zimę

"Bo raz się żyje, na tu, na dzisiaj
i warto żeby pojął to człowiek,
miłość jest przecież esencją życia,
oby do wiosny, panie, panowie."

Bardzo dobry wiersz, jak zresztą wszystkie wiersze
Karat/a

Dziękuję Zosiak za podpowiedź! Wydaje mnie się jednak
że słowo "wprawić" odnosi się raczej do ruchu, a
hibernacja to spoczynek. Wiem jednak że wiele by
trzeba poprawek w tym wierszu wprowadzić, ale na już,
niewiele poza zmianą szyku słów w tej strofie,
potrafię zrobić. Mam nadzieję że czytający zrobią to
każdy na swój sposób.

Podpisuję się hurtem pod wszystkimi komentarzami:)))

No tak panie, panowie nikt nie zaprzeczy, że zima to
czas sprzyjający by częściej ogrzewaC ciało ciałem i
cieplej wtedy na duszy. Pozdrawiam.

Bardzo dobry, energetyczny plan na zimę. Wiersz jak
zawsze bardzo ładny. Myślę, że po korekcie
zaproponowanej przez Zosiak byłby jeszcze ładniejszy.
Miłego dnia.

Zimą pod pierzyną są niepokoje, gdy młodzi tam we
dwoje, a na starość w pościeli co ciągnęło i łączyło,
to dzieli.

Tak, Miłość to na zimę soczysty recepta, ubrana w
leczący samopoczucie miodu blask.

Trzecia strofa :)

Ładny wiersz, ale myślę, że druga strofa wymaga
przeróbki :)

"Ciepła wydobyć z duszy zasoby,
złośliwość poddać czas hibernacji,
w trudnych się chwilach na uśmiech zdobyć,
nie trwać kurczowo przy swojej racji."

może...

Wydobyć ciepło z zasobów duszy,
złośliwość wprawić w stan hibernacji,
zdobyć się w trudnych chwilach na uśmiech,
nie trwać kurczowo przy swojej racji.

...ale to tylko moja uwaga.