Miłości miła moja
Dla Marioli
Senny smutek
Kochać ludzi
Przesłanie wieczne
Nie zaczęte
Nie skończone
Ale wieczne
Czy przeżycia na tym świecie
Wieczorem idą spać ?
Raz się kładą na poduszkach z trocinami
Nie wstają już
Ratuj Panie marny żywot mój
Tylko o jedną rzecz Cię proszę
Miłość do grobowej deski
Pozwoli mi sukcesy odnosić
Ratować świat
Piękny świat
Dziękuje miłości za to że jest ze mną. Miłości nie opuszczaj mnie nigdy. Bo nie wstanę!
autor
Dawid Surmacz
Dodano: 2006-02-25 21:21:28
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.