Miraże złudzeń
Czym jest dziś prawda dobro i zło?
Budujesz dom nie rujnuj go !
Ukryte w mrokach wspomnienia czary.
Milczące zło czy dobra dary?
Złudnych nadziei zatarty ślad .
Zatracasz siebie, co jest wart ?
Miraże złudzeń i szepty mar!
Minionych wspomnień ulotny czar.
Życiowych ścieżek zawiły splot .
Dobroci dar pogrąży w mrok.
Czasem sumienie cicho zakwili.
Myśli przelotne splączę pomyli.
Usunie dobro ze złotej drogi.
Prostuję ścieżki, zniszczy przeszkody.
Starasz się jeszcze posłuchać matki.
Lecz życie wymyśla nowe pułapki.
Serce się szarpie coś szepcze do ucha.
Krew Ci pulsuje, sumienie nie słucha.
Bo jak tu słuchać tych starych baśni,
Gdy w koło tyle wojen i waśni.
Trzymać się hardo, stać twardo na
nogach.
To stary szlagier, lecz prosta droga.
Dokąd prowadzi, czy do zbawienia?
Powinno zmusić Cię do myślenia.
Raz w życiu wypada użyć swojej głowy!
Nie do parady i nie do ozdoby!
Wysilić umysł, zatrzymać się w biegu.
Zostawić swoje ślady, nie tylko na
śniegu.
E Lena
Komentarze (5)
Utwór pełny refleksji i pytań o naturę prawdy, dobra i
zła. Ukazuje trudności i dylematy, z jakimi spotykamy
się w życiu. Zawiera pewne przesłanie moralne,
skupiając się na konflikcie między wybieraniem tego,
co moralnie właściwe.
(+)
Sama prawda. W każdej sytuacji należy myśleć głową.
Pozdrawiam.
"Raz w życiu wypada użyć swojej głowy!"- a j myślę, że
głowy trzeba używać stale. a nie tylko słuchać innych.
Filozoficzno - mentalne rozważania. Dobry wiersz.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Wiersz zatrzymuje w zadumie nad sensem życia. Śle moc
serdeczności:)