Mirażony

liczone kroki przez park
otulony ludźmi
trzymającymi w rękach miraż
- ty nie słuchasz
- ty nie istniejesz..

obraz dmuchanej sugestii
pęknięta bańka w pytaniu
przez pęknięte zwierciadło
przechodzi karawana odczuć

tamten miraż
należy do mnie
może przestanę czuć
- ty nie istniejesz..

trasy bieli tamtej żony
smutek oczy małej lalki
szczęście nie jest notowane
wycofuję skupienia
tam gdzie nie widać
refleksów pomiędzy nimi

nowy miraż
należy do mnie
a może przestanę widzieć
- ty nie istniejesz..

a może przestanę czuć?

trzymając w rękach miraż..

autor

N!KA

Napisany: 2011-12-06 Dodano: 2011-12-06 21:04:59

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie