Miyłość ,miyłosierdzie i pokora

opowiadanie gwarowe

Miyłość,miyłosierdzie i pokora

Długo straśnie nie było córki z roboty.Cekałak przy oknie,septałak pociorki i pozierała w niebo.Jakiesi światełka duze i krapke mniejse leciały w przestworza abo do tyj wąskiej bramy leciały do nieba…duse. Przybocyło się mi kozanie z niedzielnej mszy.Opowiadol nom Jegomość jako duzo kolejka do tyj wąskiej bramy w niebie.Syćka cichućko stojom,dyć im już teroz nika nie pilno.W kolejce stojom róźni ludzie jedni som jest pewni ze się zmiescom do tej bramy a inni załujom za grzychy i bijom się w piersi ze nie byli doskonali na ziemi…pytajom o przebocenie i odpuscenie syćkiego co w ocak Pana Boga było złe.
Pon Bóg jest nasym ojcem totyz nos rod widzi i kie załujemy i przeprosomy za syćkie przewinienia to odpusco nom grzychy przy świętej spowiedzi totyz nie cekojmy jaz będziemy w tyj niebiańskiej kolejce stoli ba teroz zaroz załujmy i wyzbywojmy się grzechów…zanim momy takom sposobność…Pon Bóg nom odpusco totyz i my odpuśćmy nasym krzywdzicielom bo jako nas Ojciec w niebie musimy być miłosierni…
Pomogać biydnym,odpuscać grzychy i miyłować bliżniego jako sobie samego…i tak ozmyślujem i cekom na córke kie już przydzie z roboty…i tak se przybacujem ze Pon Bóg puści do nieba syćkik z północy i połednia i z zachodu i ze wschodu tyz…
Wroz ze syćkimi w niebiańskiej kolejce stoł cłek ftory uwozoł się za doskonałego i był pewny ze się zmieści do tyj wąskiej niebiańskiej bramy…Nikomu nie bruździ, do kościoła chodzi,krzywdy nie robi…
Tymcasem z kolejki idzie ku Panu Bogu jakosi grzyśnica i piyknie z pokorom pyto o odpuscenie…Boze Ojce przepytujem ześ musioł beze mnie cierpieć, kiek grzysyła, odpuść mi mojom wine… i Pon Bóg puściył babe do nieba, zaś nas doskonały z kolejki straśnie się obrusył jakoz to przecie takie flądry bedom w niebie,dyć jo myśloł ze ino tacy jako jo…
I co się nie robi Pon Bóg zamknon mu brame przed nosem i pedzioł tyn co fce ku mnie wlyźć musi być jako jo miłosiernym i kochać syćkik ludzi i pomogać im coby się im lzej zyło na ziemi a tyś myśloł ino o sobie totyz ni mos po co tu stoć boś ty nie broł se mnie wzoru…
Casem cujem się jak tyn Jegomość z kolejki co go nie wpuściyli do nieba bo nie wiym syćkiego i nie umiem zrozumieć cy tyz Pon Bóg wpuści mnie bez tom wąziućkom brame…
Patrzem dalej na światełka w niebie zodne się nie wraco na ziem, a coroz ik więcej leci w niebo może i jo kiejsi tak bedem furkać, a na razie cekom kie się córka wróci i nareście bedem mogła spokojnie się wyspać…Haj.

autor

skorusa

Napisany: 2013-08-25 Dodano: 2013-08-25 10:34:54

Ten wiersz przeczytano 1181 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie