Młodość

„Gdy prostoty zrozumieć nie mógł, w krzywe struktury myśli się zapadł”

Ty na szczyt jaźni mnie wprowadzasz? . Nie
Ty w czeluść skomleń mnie trącasz? … Wiec
Ty przez kwiat życia mnie .. Kochasz?
Ty przy mnie wciąż … . Upadasz!

… .. Gdyż

Aż nagle nastał świt
Budzi mnie tak w noc
Rozerwał żalu sen

Nieznośny grzmot i pisk mych warg
Nabrzmiałych słów zatruta moc
Przedziera huk i szmer tych mas

Korowód szczurów, pędzących wspak

Zapomni wróg, czym miecz i gwałt
Zatraci zmysł filozof, kat
Przebiwszy serca prosty znak

Świat musi sens ukryty mieć

Spróchniały tętent bosych stóp
Brzmieć będzie w dniu, gdy przyjdzie Pan
Anioł ciemności milczy wszak

Uplótłszy już ludzkości cierń

Upłynie krew „bluzgając” twarz
Przeleci myśl mordercza tak
Jeśli zapomni człowiek - pan

Kiedy wyzwolił własny strach

Nicość przykryła mnie
Potok szału wezbrał
Szatan rządzi mną?

… … Nie!

Ta istota samo/ zło
Ta udręka wciąż przym/nie
To życie sceniczny b/is
To ten los marzenia /tnie
Ten? Bóg, w nas ziarno się/je

Czy człowiek sam potrafi żyć?

Ja, poza 6 i 7
Burza czerwona ze złości
Tłumiony uśmiech radości
Drwiące wspomnienie przeszłości
Zagubiony w bezradności
Niepewny swej codzienności

Ostoją maluczkich bywa … … . Wiara
Skałą węgielną dla mnie … … … Miłość
Przytul słońce ciepłem warg … … .. Lecz
Zgiń gdy chwila … … … . Cenniejsza

Powiadam
Zło to jedyny cień moralności
Otulony w ostrogi wyobraźni
Co kala Boski wymiar sprawiedliwości
A odgrzebuje ludzką postać krwawej kaźni

Gdy źródło przyszłości astralnej, schnąc popiołem stanie się
Zgaśnie mokry, pustym snem, o nadziei zbawienia, ten co … … … .. Jest

GDYŻ ON JEST!

Myśli pomylone
Serce powierzone
Życie zapewnione … … … … Jak?

Tylko młodość pyta, bez odpowiedzi wciąż pyta

Ty krwią baranka poisz
Ty życie swe oddajesz
Ty Boże mną nie wzgardzisz

autor

ekumene

Dodano: 2010-11-08 13:47:48

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie