Mnie to przerasta
Mnie to przerasta
Dziewczyna, kobieta westchnę, ma „coś” w
sobie
nieodgadnięty urok, powab, sama sobą czyni
gest
spod rzęs spojrzenie, odrzucenie dłonią
włosów
zabiera sny, odurza, miłością pożądania
jest
Wśród cudów świata, natura właśnie ją
wybrała
dając je ponętność, z fali morskiej
kształt
Fidiasz ja dostrzegł, uczynił z kamienia
piękno z ciała
dając nam podarek nieba, stworzyciel tego
chciał
Tobie dziewczyno mówię, jesteś dziełem
doskonałym
tobie mówię, porównuje ciebie jako piękny
kwiat
Podążam za tobą, jak w wszechświat
doskonały
do ciebie lgnę miłością, ubarwiasz cały
świat
Zapach igliwia, połyskliwe bombki i
lamety
jako podarunek pod choinkę wiersz” piękno
kobiety”
Nikt go nie przeczyta, bo kartka jest jak
łza czysta
nie sposób opisać cudowność, mnie to
przerasta
Bolesław Zaja slonzok
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.