Mogiła czasu...
Nad tą mogiłą czasu płaczesz.Zimny wicher
wiatru nad nią ciąży.
Ale nie warto smucić się, trzeba myśleć
pozytywnie.
To co było to przeszłość.
To co będzie to droga bez końca .
Czarne kartki pogniecione,żal.
Puste pola ,skoszone zboże.
To piękne krajobrazy ,z których warto się
cieszyć.
To piękno życia ,które warto odkryć pod
wielką zasłoną ...
autor
Jędrula Kossoń
Dodano: 2014-01-09 22:32:08
Ten wiersz przeczytano 900 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Bez przeszłości, nie ma teraźniejszości, a bez
teraźniejszości nie ma przyszłości...
Też uważam że nie warto się smucić, ale czasami smutek
i tak nas dopada. Wiersz bardzo fajny pełen optymizmu.
Pozdrawiam cieplutko
Owszem po co się smucić ,optymizm rządzi :)
Owszem po co się smucić ,optymizm rządzi :)
Bardzo dobre przesłanie...nie warto smucić
się...Pozdrawiam serdecznie
Ciekawy, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam:)
Bardzo mądry wiersz i jego przesłanie jest też do
zrealizowania mhmmmmm mówisz o życiu, aby w nim
dostrzec to, co jest warte, czyli piękno? Czasami
ludzie tego nie zauważają tak są pochłonięci swoim
cynizmem i egoizmem a przecież tak dużo nam nie
trzeba, aby być szczęśliwym wystarczy odrobina chęci…
W wersach Twojego wiersza znajduję też to, o czym
wspominasz w komentarzu pod moim wierszem?
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
Dla mnie świat najpiękniej wygląda oglądany
z...roweru. Nie dość że wiatr we włosach, to jeszcze
można tyle zobaczyć. To mnie uszczęśliwia:-)
może nie umiem tak ładnie jak Ty tego opisać, ale tak
samo cieszę się życiem, obserwując przyrodę...nawet
jadąc samochodem mówię do siebie jaki ten świat jest
piękny, jakie to życie jest piękne
tajemnicy życia najlepiej szukać wznosząc serce ku
górze:)pzdr
:)
wicher wiatru? tzn. co? wicher to przecież wiatr. Nie
rozumiem przekazu.
Mroki życia nie opuszczają nas. Choć są w naszych
wspomnieniach i tak wracają. Miłego dnia
Poniżej moim okiem:
płaczesz nad nagrobkiem czasu
wicher nad nim pogwizduje
nie smuć się - to zaledwie przeszłość
a co będzie nie ma końca
pogniecione kartki - żal
puste pola - wykoszone zboże
krajobrazy piękna życia
które warto odkryć
w sobie
---------------
Trochę odchudziłam, wyrzuciłam mogiłę, bo zbyt
archaiczna, wicher wiatru - unikaj takich karkołomnych
zestawień.
Mam nadzieje, że nie uraziłam Autora.
Pozdrawiam
Co było minęło, zostały wspomnienia pięknych
krajobrazów.Smutek przemijania. Cieszmy się tym co tu
i teraz. Co jutro przyniesie to wielki znak
zapytania. Ciekawy wiersz . Pozdrawiam .