Mogiłka
Śp. Ewci
Stara mogiłka
pokryła się smutkiem
z zemdlałym płomieniem
zabitym zapomnieniem.
Maleńki szary grób
bez kwiatu, świecy
z bladym krzyżykiem
wyrytym krzykiem.
Nie ma łez na skopanej ziemi
modlitwy ni milczenia
żywot kruchy jak proch
wpadł w sidła zapomnienia.
21.08.2011r.
autor
Kaweczka
Dodano: 2012-11-01 15:24:29
Ten wiersz przeczytano 1035 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Każdemu należy się, aby o nim pamiętano...
Bywa i tak, niestety.Pozdrawiam.
Jakie to smutne, gdy ktoś zapomina o bliskich. Coraz
więcej takich mogił. Pozdrawiam serdecznie.
Ze użytych tu zdrobnień wynika, że mowa o młodej
osóbce, o której zapomnieli najbliźsi. I tak się
często zdarza, że tylko nieliczni przechodnie zapalą
na grobie 'niczyim' - poprzez dobroć serca.