O moim szczęśliwym zakończeniu.

Całe te moje chore życie
Blednie…
Ucieka jak piasek z ręki.
Rozpaczliwie zaciskam dłoń…
Jednak wszystkie te wspomnienia
Chowające się w ziarenkach pasku
Gdzieś gubią się,
Uciekają!

I moja dusza,
Którą czuję tak dotkliwie
I której nie umiem zmienić od tylu lat…

Ciągłość mych doświadczeń,
Które są jak kule u nogi.
Włóczą się za mną jak bezdomny pies
Za ślepym człowiekiem.

I
Jeśli powiem, że jestem martwa
Od wewnątrz,
Odejdziesz?

Zostawisz mnie- samotną księżniczkę-
W kryształowym królestwie
Pozwalając bym katowała się psychicznie...


wiecznością...?

Tyle o moim szczęśliwym zakończeniu. Ehh... i tak nie rozumiecie.

autor

Trucizna Boga

Dodano: 2006-11-19 18:16:46

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie