Mój dom, powietrze, woda...

Już zapomniałeś jak było nam dobrze
Kotku, kochanie słoneczko
Ja oczywiście odpowiadałam – Bobrze
Ty się śmiałeś mówiąc – Kruszyneczko

Uczucie w pełni radosne
Mimo, że mroźna zima
W sobie czuliśmy wiosnę
A żadna zła wieść się nie trzyma

Dlaczego musiało to minąć, w czym błąd popełniłam,
Teraz gdy spytałam się Ciebie, czy „szkoda?”
Ja się nie zmieniłam!
Dla Ciebie to już inny dom, powietrze i woda.

Inna Cię karmi słówkami czułymi
Tęsknię, lecz mam nadzieję, że przejdzie
Nawet zdrobnieniami, niektórymi moimi
Może ktoś inny, do mego domu wejdzie?

autor

asiaaa

Napisany: 2006-12-30 Dodano: 2006-12-30 17:16:56

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie