Mój pasterz

Ty Panie jesteś mym pasterzem
a my owcami twymi
przy tobie nie brak nam niczego
pięknem dzielisz z nami sie

za miłość twą życie zyskaliśmy
Ty opiekunem i ojciem naszym
podporą i radością
miłością i mądrością

zsyłasz nam łaski twe by lepiej w życiu wiodło nam sie
Twój jeden mały znak cudem i bustwem
czynisz małe rzeczy wielkimi
biednym dajesz majątek swój
miejsce w królestwie swym

bogatych i złych sprowadzasz na drogę dobrą
sprawiedliwie sądzisz
sprawiedliwie rządzisz
dajesz miłość nam swą i milujesz nas

Ty jeden nie przestaniesz kochać nas
wrogiem nie staniesz sie
twej miłołości nie zdoła unieść nikt
choćby to wół
choćby to anioł stróż
zbyt wielka i potężna by w rece ją wziąść

ty nie wiesz kto to wróg
bo wrogów nie posiadasz
kochasz swe wszystkie dzieci
mimo ich wad

pozwalasz im patrzeć
by oczyma swymi oglądać świat
pozwalasz im mówić
by swe poglądy ujawnić
Ty pozwalasz im czuć
dając serce nam

nasza wiara jak okruszek chleba
a chlebem jestes Ty
ty wodą na pustyni
spragnionych napoisz

życie Ci ofiarować wzamian chcę
za dobra jakie czynisz mój dobry Panie

autor

Madelayne_90

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-12-02 15:21:02

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie