Mała Magdalenka

O mnie...

Gdy była mała beztroskie życie miała
lecz gdy dorastała zycia coraz bardziej sie bała
nie wiedziała jaki sens jej życia
gubiła sie i bładziła
czasem nawet samobujcze mysli miała
wtedy czternaście lat miała
dziś juz u progu dorosłości
choć nadal dzieckiem sie czuje
i chce nim zostać
choćby miał świat sie rozpaść

to wstydliwa i wrażliwa dziewczynka
jej życie nie jest wcale takie proste
czasem sama chodzi nie swymi dróżkami
gubi w życiu sie

urodziła sie by żyć
by poznawać uroki życia
Bóg dał jej od siebie kilka darów
oczekując ich rozwiniecia
pierwszym była przygoda z weną
by ciekawsze zycie miała
wiersze pisała
drugim darem była przygoda z ołówkiem
rysowała gdy chciała
piękno życia swego ukazywała
reszta darów w sobie schowała
by je pózniej wykorzystała
gdyby u progu śmierci sie spotkała

kiedyś je posiądzie w dłonie swe
wiedzac co robić w życiu chce
teraz ma ona pięktnascie lat
rozgryza życia smak
za dwa tygodnie jej urodzin czas
znowu tort pojawi sie na stole
znowu razem z bratem zdmuchnie świeczki
prezenty posypią sie
życzeń moc zaczaruje ten dzień
dzień bedzie jak każdy taki sam
a jednak zupełnie inny
magia zadziała i radość zagosci
może znów zdobedzie życia sens

autor

Madelayne_90

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-12-01 21:44:03

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie