Mój ślad

Gwóźdź wbity w deskę
Odcisk dłoni na framudze okna
Kształt myśli zastygły w przestrzeni
I codzienne ranne przebudzenie...
Żyję i pozostawiam ślad
Niczym nie zmącony
Tak jakby dla potomnych...

Bądź moim świadkiem istnienia
Brzozo przed mym oknem
Dałem ci życie dla chwały swego imienia
I ludzkie pragnienie upojenia
Dzikością natury
Poruszającą zmysły wszechwładne

Bądź moim świadkiem istnienia
Wierzbo płacząca wyrosła z drobnej gałązki
Dałem ci życie swą mocą uwielbienia
Natury, która nas otacza i pieści nasze oczy...

I ty sosno niedaleko stojąca
Bądź moim śladem współistnienia
Moją kruszyną niezapomnienia
Kiedy już odejdę w nieznane...

autor

Meteor

Napisany: 2007-02-28 Dodano: 2007-02-28 10:07:13

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie